คนค้นฅนสัปดาห์นี้พบกับเรื่องราวของ “ม้าทรง” ชื่อที่คนนอกมองมาแล้วอาจไม่เข้าใจว่าทำไมต้องมี “ม้าทรง” หรือ การทรมานตัวเองของม้าทรงทำเพื่ออะไร  ชมเบื้องหลังชีวิตของม้าทรง ที่คนทั่วไปไม่เคยรู้มาก่อนพร้อมกับทำความรู้จักความหมาย หน้าที่ของม้าทรง ผ่าน “บ๊อบบี้ ฮาร์เดสตี้”  ม้าทรงประจำศาลเจ้าพ่อกวนอู สะพานขาว ที่ใช้ชีวิตเป็นม้าทรงมากว่า 30 ปี เขาเป็นม้าทรงตั้งแต่อายุเพียงแค่ 17 เท่านั้น ต้องผ่านคำสมประมาทต่าง ๆ นา ๆ ครอบครัวไม่เข้าใจ แต่สุดท้ายเขาก็พิสูจน์ให้คนรอบข้างเห็นว่า การเป็นม้าทรง ไม่ใช่เรื่องผิดแปลกอะไร เฮียบ๊อบบี้ ไม่ได้มองว่าการเป็นม้าทรงต้องช่วยเหลือในเรื่องพิธีกรรมต่าง ๆ เพียงอย่างเดียว แต่ยังมองว่าม้าทรงสามารถเป็นที่พึ่งทางใจให้กับลูกศิษย์หลาย ๆ คนได้ โดยเฮีบบ๊อบบี้มักพูดไว้เสมอว่า “ผมไม่ได้มีเป้าหมายในการเป็น “ม้าทรง”  ใครที่มาหาผม ขอให้เอาความทุกข์มาทิ้งไว้  แล้วกลับไปด้วยยิ้ม ผมก็มีความสุขแล้ว” อีกบทบาทหนึ่งของเฮียบ๊อบบี้นอกเหนือจากการเป็น “ม้าทรง” ประจำศาลเจ้าพ่อกวนอู สะพานขาวแล้ว เฮียบ๊อบบี้ก็ยังมีบทบาทที่เหมือนคนธรรมดา ๆ ทั่วไป เป็นหัวหน้าครอบครัว เป็นผู้ที่ประกอบสัมมาอาชีพเพื่อหาเลี้ยงปากท้อง และยังช่วยเหลือชุมชนรอบศาลเจ้ามาตลอดเป็นระยะเวลากว่า 20 ปีแล้ว และหากเราจะมองให้ลึกลงไปมากกว่าการเป็นเรื่องของพิธีกรรม การเป็นม้าทรงนั้น ต้องใช้ความศรัทธา ความเชื่อมั่น ถึงจะสามารถตกผลึก และเป็นม้าทรงที่สามารถช่วยเหลือผู้คน หรือเป็นที่พึ่งทางจิตใจ ให้กับผู้คนที่ให้ความศรัทธาได้  คำกล่าวที่ว่า “ไม่เชื่ออย่าลบหลู่”  คงใช้ได้ทุกยุค ทุกสมัย ความลี้ลับของม้าทรง ก็ยังคงทำหน้าที่ต่อไป ตราบเท่าที่ลมหายใจของวัฒนธรรมที่มีชีวิตอยู่ ยังคงไหนเวียนเข้าออกผ่านวิถีชีวิตของผู้คนต่อไป